کد مطلب:246000 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:204
توضیح در مورد کیفیت شهادت آن حضرت
همان طور كه قبلا گفتیم در نحوه ی شهادت ایشان چند اختلاف وجود دارد؛ ولی آنچه مشهورتر از بقیه است این است كه همسر ایشان ام الفضل دختر مأمون به تحریك عمویش معتصم، آن حضرت را مسموم كرد. به دلیل آنكه ام الفضل از آن حضرت كینه ای در دل داشت به سبب آنكه آن حضرت میل به زنان و كنیزان دیگرش می كرد و خصوصا مادر امام هادی (علیه السلام) را بر او ترجیح می داد. به همین دلیل بارها ام الفضل نزد پدرش مأمون شكایت امام جواد (علیه السلام) را می نمود.
حتی یك شب ام الفضل نزد پدرش مأمون رفت و شكایت كرد كه حضرت جواد (علیه السلام) زنی از اولاد عمار یاسر گرفته و
[ صفحه 68]
بدگویی آن حضرت را نزد پدرش كرد.
آن شب مأمون مست بود و با گفته ی دخترش بسیار خشمگین شد و با شمشیر خود به خانه و اتاق امام جواد (علیه السلام) حمله كرد و آن چنان شمشیر بر بدن حضرت زد كه حاضران گمان نمودند بدن ایشان پاره پاره شد. وقتی صبح شد، دیدند كه آن حضرت سالم است و یكی دیگر از معجزات آن حضرت می باشد.
باز در زمان خلافت معتصم، ام الفضل شكایت ها و نارضایتی خود را نسبت به امام جواد (علیه السلام) نزد معتصم بیان كرد.
در كتاب «عیون المعجزات» نقل شده است: معتصم بعد از گرفتن بیعت از مردم، متوجه ی احوالات امام جواد (علیه السلام) شد و طی نامه ای به حاكم مدینه از او خواست امام و همسرش ام الفضل را به بغداد روانه كند.
به محض رسیدن امام جواد (علیه السلام) و ام الفضل به بغداد، ام الفضل نزد معتصم رفته و شكایت خود را از امام جواد (علیه السلام) به معتصم بیان نمود.
[ صفحه 69]
معتصم نیز چون دنبال بهانه ای برای شهادت حضرت می گشت، ام الفضل را به شهادت حضرت قانع كرد.
ام الفضل انگور رازقی را زهرآلود كرده، نزد آن امام مظلوم آورد و چون حضرت از آن تناول نمود اثر زهر در بدن مباركش ظاهر شد.
ام الفضل از كار خود پشیمان شد و شروع به گریه و زاری نمود.
حضرت فرمود: «حالا كه مرا كشتی گریه می كنی، به خدا سوگند به بلایی مبتلا خواهی شد كه مرهم پذیر نباشد.»
بعد از شهادت امام جواد (علیه السلام)، ام الفضل به بلایی گرفتار شد و هر چه اطبا معالجه كردند، مفید و مؤثر واقع نشد تا آنكه از حرم معتصم بیرون آمد و آنچه از مال دنیا داشت صرف مداوای آن مرض كرد؛ ولی مفید و مؤثر نشد و با بدترین حالت هلاك شد و زیانكار دنیا و آخرت گردید.
جعفر بن مأمون نیز چون یكی از عوامل شهادت حضرت بود به سزای این امر در حال مستی به چاه افتاد و به هلاكت رسید.
[ صفحه 70]
حتی یك شب ام الفضل نزد پدرش مأمون رفت و شكایت كرد كه حضرت جواد (علیه السلام) زنی از اولاد عمار یاسر گرفته و
[ صفحه 68]
بدگویی آن حضرت را نزد پدرش كرد.
آن شب مأمون مست بود و با گفته ی دخترش بسیار خشمگین شد و با شمشیر خود به خانه و اتاق امام جواد (علیه السلام) حمله كرد و آن چنان شمشیر بر بدن حضرت زد كه حاضران گمان نمودند بدن ایشان پاره پاره شد. وقتی صبح شد، دیدند كه آن حضرت سالم است و یكی دیگر از معجزات آن حضرت می باشد.
باز در زمان خلافت معتصم، ام الفضل شكایت ها و نارضایتی خود را نسبت به امام جواد (علیه السلام) نزد معتصم بیان كرد.
در كتاب «عیون المعجزات» نقل شده است: معتصم بعد از گرفتن بیعت از مردم، متوجه ی احوالات امام جواد (علیه السلام) شد و طی نامه ای به حاكم مدینه از او خواست امام و همسرش ام الفضل را به بغداد روانه كند.
به محض رسیدن امام جواد (علیه السلام) و ام الفضل به بغداد، ام الفضل نزد معتصم رفته و شكایت خود را از امام جواد (علیه السلام) به معتصم بیان نمود.
[ صفحه 69]
معتصم نیز چون دنبال بهانه ای برای شهادت حضرت می گشت، ام الفضل را به شهادت حضرت قانع كرد.
ام الفضل انگور رازقی را زهرآلود كرده، نزد آن امام مظلوم آورد و چون حضرت از آن تناول نمود اثر زهر در بدن مباركش ظاهر شد.
ام الفضل از كار خود پشیمان شد و شروع به گریه و زاری نمود.
حضرت فرمود: «حالا كه مرا كشتی گریه می كنی، به خدا سوگند به بلایی مبتلا خواهی شد كه مرهم پذیر نباشد.»
بعد از شهادت امام جواد (علیه السلام)، ام الفضل به بلایی گرفتار شد و هر چه اطبا معالجه كردند، مفید و مؤثر واقع نشد تا آنكه از حرم معتصم بیرون آمد و آنچه از مال دنیا داشت صرف مداوای آن مرض كرد؛ ولی مفید و مؤثر نشد و با بدترین حالت هلاك شد و زیانكار دنیا و آخرت گردید.
جعفر بن مأمون نیز چون یكی از عوامل شهادت حضرت بود به سزای این امر در حال مستی به چاه افتاد و به هلاكت رسید.
[ صفحه 70]